Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Προκλασσικές Μετατροπές...

Τα δύο μικρά roomboxes έφτασαν σώα και αβλαβή... Έμενε να μετατραπούν σε δωμάτια του 18ου αι!Οι ταπετσαρίες και τα δομικά στοιχεία (κορνίζες, παράθυρα κοκ) δεν παρουσιάζουν από αισθητικής πλευράς κάποια ιστορική ανακρίβεια για τα αστικά δωμάτια που ήθελα να δημιουργήσω οπότε τα διατήρησα ως έχουν. 


 


  
Για το μικρό καθιστικό χρησιμοποίησα μια μικρή ροτόντα και ένα διθέσιο καναπέ στο ύφος του Chippendale ενώ για το δωμάτιο "ραπτικής" μία καρέκλα στον ίδιο ρυθμό, έναν αργαλειό και ένα μπαούλο.  Ιδού το "προκλασικό" αποτέλεσμα:
 
 
 
DIY Wooden Doll House Miniature Sweety Pastoral Room Display
 ΠΡΙΝ
 
 
 
ΜΕΤΑ
 
Στις αρχές του 19ου αι. τα έπιπλα σε ύφος Chippendale ήταν ευρέως διαδεδομένα ακόμα, ιδίως στα μεσαία αστικά στρώματα που δεν είχαν την οικονομική άνεση να αποκτήσουν ακριβά έπιπλα στο νέο "νεοκλασσικό" ρυθμό που άρχισε σταδιακά να γίνεται του συρμού.


Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Μία Λαίδη της Γεωργιανής Περιόδου.

 
 
Δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ και παρήγγειλα μία νέα κούκλα από την Teresa Thompson που ειδικεύεται στην κατασκευή ιστορικών μορφών. Της είχα ζητήσει τη συγκεκριμένη κόμμωση και το είδος του φορέματος με το κρινολίνο και την ενσωματωμένη "ουρά" στο πίσω μέρος. Το στυλ αυτό γυναικείας ένδυσης ήταν του συρμού από τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αι. και διατηρήθηκε ως επίσημη αυλική ενδυμασία μέχρι και το 1770-80 περίπου.
 
 
Το στυλ είναι γνωστό ως sack-back gown ή robe à la française, sacque, contouche και robe battante.
 
 
Η Teresa Thompson  ενθουσιάστηκε με τη νέα πρόκληση, καθώς δεν είχε ξαναφτιάξει το συγκεκριμένο σχέδιο. Έβαλλε τη φωτογραφία στην σχετική γκαλερί της ιστοσελίδας της για μελλοντικές παραγγελίες και την ονόμασε Clarissa. Lady Clarissa, λοιπόν! Η δουλειά της είναι καταπληκτική, κάτω από τη φούστα υπάρχει μεσοφόρι και τα κλασσικά panieres (κρινολίνο)!
 
 
 
 


Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Κατασκευές εμπνευσμένες από το 18ο αι.

Η Γεωργιανή μου αίθουσα μουσικής ήταν γεμάτη κι αποφάσισα να την "ελαφρύνω" λίγο. Είναι προτιμότερο να αφήνεις χώρο στα κομμάτια της συλλογής σου ώστε να αναδειχθούν σωστά από το να τα στριμώχνεις. Τα έπιπλα που περίσσεψαν αποφάσισα να τα χρησιμοποιήσω σε ένα νέο roombox αφιερωμένο κι αυτό στον 18ο αιώνα.

 
 
 

Το νέο μου πρότζεκτ ήταν ένα μικρό roombox που αναπαριστά ένα  αμερικάνικο καθιστικό στα μέσα του 18ου αιώνα. Οι "αποικίες", πριν από την αμερικάνικη επανάσταση, μιμούνταν στην επιπλοποιία το ύφος του Thomas Chippendale, που ήταν ευρέως διαδεμένο στην Βρετανία την περίοδο εκείνη.

 
Για τον τοίχο επέλεξα ένα σκούρο μπλε που ήταν δημοφιλές την εποχή εκείνη και κάνει όμορφη αντίθεση με τις κρεμ στόφες του καναπέ και της πολυθρόνας. Ένα τραπεζάκι εργασίας, μία καρέκλα, ένα μικρό tea table, ένα μεγάλο ερμάριο σε στυλ Queen Anne και ένας αργαλειός συμπληρώνουν την επίπλωση. Μερικά πορτραίτα σίλουετς, μια θαλασσογραφία και δύο οικογενειακά πορτραίτα ολοκλήρωσαν τη διακόσμηση.
 
 
 
 
Δυστυχώς, το ξύλο που επέλεξα για την κατασκευή του roombox αποδείχθηκε κακή επιλογή. Ήταν πολύ μαλακό κι εύθρυπτο. Στις ενώσεις άρχισε σταδιακά να διαλύεται ενώ οι τοίχοι δεν κρατούσαν καλά τους πίνακες. Βρήκα, λοιπόν, στο   ebay δύο μικρότερα με προστατευτικό plexiglass σε εξαιρετικά καλή τιμή και τα παρήγγειλα. Το μέγεθος του καθενός είναι σχεδόν στο μισό του παλιού μου αλλά δεν με πειράζει. Θα μου δοθεί η ευκαιρία να δημιουργήσω δύο τελικά αντί του ενός που θα είναι τοποθετημένα στο αστικό Λονδίνο του 18ου αιώνα αυτή τη φορά...